Eğin

EĞİN(Ekin. Bugün: Kemaliye)

İlk ve orta çağlarda bazen yerli sergerdeler tarafından yönetilen, bazen de İran ve Roma devleti arasında el değiştiren şehir, islam hakimiyetine girdikten sonra da, Selçuklu Devleti’nden daha önce ve bu devletin zayıflamasından sonra, mahalli muhtariyete sahip oldu ve kısa devirler yaşadı. Timur istilâsından sonra Çelebi Sultan Mehmet devrinde Osmanlı İmparatorluğu topraklarına katılarak, uzun bir süre Sivas eyaletinin Arapgir livasına bağlı bir kaza merkezi olarak yönetirdi. XIX. yüzyılın ilk yarısında Harput’a, 1878’de de Mâmuretülaziz vilayetine bağlanan Eğin, Harput’a60 kilometrelik ve Arapgir’e 28 kilometrelik bir yolla bağlıydı. Eğin’e bağlı Ekin kazası Mâmuretülaziz vilayetinin kuzey batısında olup, kuzeyden Erzurum, batıdan Sivas vilayetleriyle, güneyden Arapgir kazası ve doğudan da Dersim Sancağı ile sınırlıydı.

“Cihannûma”ve Evliya Çelebi “Seyahatname”sinde, Eğin, bol meyve yetiştirilen, bağlık bahçelik bir kasaba olarak zikredilir. Evliya Çelebi, Eğin’in Sivas eyaletine bağlı bir kaza olmakla beraber, köylerindeki reayanın tekâlif-i örfiyesinin Malatya muhassılı tarafından toplandığını, kalesinin Çelebi Sultan Mehmed tarafından alındığını ve orada yaşayan 300 kadar Hristiyan’ın vergiden muaf tutulduklarını kaydetmektedir.

XIX. yüzyıl sonlarında Eğin’in nüfusu 36 bin kadardı.Nüfusun Müslüman halkı toprak ve özellikle sürülerinin geliri ile geçinmekteydi. Azınlıklar ise sanayi ve ticaretle uğraşırlardı. Şehirde ince pamuklu bezler, ipekli dokumalar, hamam takımları, yazma başörtüleri ve mendiller imal edilirdi.

XIX. yüzyıldan itibaren oldukça gelişen Eğin halkının çoğunluğu zengin olduğundan çok süslü ve görkemli binalar yapılmıştı. Burada bir rüşdiye mektebi ve bir Ermeni kilisesi bulunmaktaydı, bugün bu yapılar kaybolmuştur.Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan sonra, Mustafa Kemal Paşa‘nın adına izafeten adı“Kemaliye”ye çevrilen Eğin, önce Elazığ’a sonra da Malatya‘ya bağlı iken 1938 tarihinde Erzincan vilayetine bağlı ilçe merkezi durumuna getirildi.

Eğin Manzarası

Eğin